Jeśli chcemy zbliżyć się do rzeczywistości, zwłaszcza rzeczywistości ludzkiej natury, to musimy zdać sobie sprawę z tego, że każde wyodrębnienie (odseparowanie) wydobywa się z całości. Gdybyśmy rozpoznawali jedynie abstrakcyjną jedność (np. komunizm), to niczego byśmy się nie nauczyli. Gdybyśmy się nie zróżnicowali, to cały świat pozostałby nieokreślony, tak jak w nocy wszystkie koty są szare. Dlatego ludzie, którzy pragną uchwycić wszystko w kategoriach abstrakcyjnej jedności, widzą świat w kolorze szarym. Z drugiej strony gdybyśmy się jedynie różnicowali, gdybyśmy byli jedynie odrębni i trzymali wszystko osobno, to nigdy nie powinniśmy dojść do prawdziwej wiedzy, ponieważ rozumielibyśmy jedynie poszczególne części, a wiedza umknęłaby nam.
Zatem wszystko w człowieku ma częściowo naturę poznania, częściowo naturę czucia i częściowo naturę woli. Poznanie jest przede wszystkim poznaniem, ale ma także naturę czucia i woli. Czucie jest przede wszystkim czuciem, ale ma także naturę poznania i woli; tak samo jest z wolą.
Źródło: link
Antropozofiablog 